Θάλασσα μου και καημέ, θάλασσα μου κι ουρανέ
σε παλιές διαδρομές, σε φωτογραφίες θολές
σε νοστάλγησα, σε νοστάλγησα.

Θάλασσα μου και πληγή, μετανάστες σ’ άλλη γη
που σκορπίσαν χωριστά δίχως σώμα κι αγκαλιά
δεν σε ξέχασα, δε σε ξέχασα.

Τη χαμένη μου πατρίδα
να μαραίνεται την είδα
φυλαχτό μου και τραγούδι
σαν της άνοιξης λουλούδι.

Άσπρο τριαντάφυλλο μου
αχ, Ελλάδα θάλασσα μου κι όνειρο μου.
Αχ, Ελλάδα στην καρδιά μου
κάθε αυγή παράπονο μου.

Θάλασσα μου ξενιτιά του ανέμου αγκαλιά
στα ταξίδια του ουρανού σαν το γέλιο ενός παιδιού
σε νοστάλγησα, σε νοστάλγησα.

Τη χαμένη μου πατρίδα
να μαραίνεται την είδα
φυλαχτό μου και τραγούδι
σαν της άνοιξης λουλούδι.

Άσπρο τριαντάφυλλο μου
αχ, Ελλάδα θάλασσα μου κι όνειρο μου.
Αχ, Ελλάδα στην καρδιά μου
κάθε αυγή παράπονο μου.