Δε λέει να ξημερώσει
χι όλο σκιές
φαντάσματα από ξέχωρους πυλώνες

Νά την
μες στο πλατύ σαλόνι, φοβισμένη
στο έρμαιο των ανέμων που βγαίνουν από
στόματα μισάνοιχτα
Περιτριγυρισμένη από κουφάρια

Επέλεξε να μείνει

Χι ήτανε μόνη όταν εβγήκε το επόμενο φεγγάρι