Προσπάθησα πολλές φορές να φύγω,
μα δεν είχα την καρδιά.
Μου έγινες ανάγκη λίγο-λίγο
κι ούτε βήμα δεν μπορώ να κάνω μακριά.

Είσαι συνήθεια κακιά,
πιο δυνατή κι απ’ το μυαλό,
πιο δυνατή κι απ’ την καρδιά.
Είσαι συνήθεια κακιά
που προσπαθώ ν’ απαλλαγώ,
μα δε φεύγω τελικά.
Είμαι πάντοτε εδώ,
δε μου άφησες μυαλό,
δε μου άφησες καρδιά
λες και τα ’χα δανεικά.

Προσπάθησα τις γέφυρες να ρίξω,
μα δεν είχα την καρδιά.
Και να ’θελα ακόμα να σ’ αφήσω
ούτε βήμα δεν μπορώ να κάνω μακριά.