Πάρε με αγκαζέ να περπατήσουμε
στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και στο Γκάζι
ανάμεσα στα τραπεζοκαθίσματα
πάνω στις κίτρινες πλάκες των πεζοδρομίων
με τις σημάνσεις των τυφλών.

Πάρε με αγκαζέ να κουβεντιάσουμε
για τα νυχτολούλουδα και τα μαλλιά σου
για τα λαϊκά τραγούδια και τον Μητροπάνο.
Τα πόδια σου είναι γερά και σίγουρα σαν δέντρα
και τα μακριά σου δάχτυλα
γυμνασμένα στον πηλό και στον γρανίτη.

Τι κουτός που ήμουν
και περπάτησα μόνος
τόσο πολύ, τόσο καιρό.

Πάρε με αγκαζέ σε λίγο θα χαράξει
και θα ανοίξει η πύλη του ορυχείου
με τα βαγονέτα και τα κίτρινα κράνη.

Πάρε με αγκαζέ
μας πήρε η κουβέντα για τα άλλα
και ξεχάστηκα πάλι να σου πω
πόσο σε αγαπάω.