Σ’ αυτήν την πόλη που δεν μ’ άφησαν να ζήσω
κι όλοι μου λένε τι να πω, πώς να βαδίσω.
Σ’ αυτήν την πόλη που ‘χει δύσκολους λεκέδες
θα ανάψω μέσα στην πλατεία ναργιλέδες.

Και θα φυσάω απ’ το πρωί
στο Σύνταγμα και στη Βουλή
μήπως ξυπνήσουνε του έθνους οι πατέρες,
μήπως τους πάρουν οι καπνοί
και γίνουνε πιο ταπεινοί
μήπως και πάψουν να πετάνε στους αιθέρες.

Σ’ αυτήν την πόλη που όλοι ψάχνουν την ουσία
σε κάποιο τίποτα, σε λίγη φαντασία.
Σ’ αυτή την πόλη που τα όνειρα στεγνώνουν
κι ότι αγαπάμε πιο πολύ μας το πληγώνουν.

Και θα φυσάω απ’ το πρωί
στο Σύνταγμα και στη Βουλή
μήπως ξυπνήσουνε του έθνους οι πατέρες,
μήπως τους πάρουν οι καπνοί
και γίνουνε πιο ταπεινοί
μήπως και πάψουν να πετάνε στους αιθέρες.