Ήταν, ήταν
εκεί που κάποτε ακούμπαγε η μέρα.
Είδα, είδα
σαν να περνάει μια σφαίρα
τα θαύματα να παύουν
να χάνεται η μορφή σου στον αέρα.

Ήταν, ήταν
εκεί που κάποτε ανθίζανε λουλούδια.
Τώρα, είδα
σαν να περνάει μια σφαίρα
τα μάτια να κοιτάζουν
πως καίγεται η μορφή σου.

Γιατί είσαι εδώ, πως γίνεται, να σου μιλάω;
Γιατί είσαι εδώ, πως γίνεται, να σε κρατάω;

Ήταν, ήταν
εκεί που κάποτε ακούμπαγε η μέρα.
Τώρα, είδα
σαν να περνάει μια σφαίρα
τα θαύματα να αλλάζουν
να καίγεται η μορφή σου.

Γιατί είσαι εδώ, πως γίνεται, να σου μιλάω;
Γιατί είσαι εδώ, πως γίνεται, να σε κρατάω;

Γιατί είσαι εδώ, πως γίνεται, να σου μιλάω;
Αφού έφυγες, πως γίνεται, να σε κρατάω;

Ήταν, ήταν
εκεί που κάποτε ακούμπαγε η μέρα.