Αν με ρωτούσες δεν θ’ απορούσες
που εγώ πληρώνω για τα λάθη τα βαριά,
τις ενοχές μου, τις αντοχές μου
που δεν σ’ αγάπησα ποτέ μου ειλικρινά.

Εγώ που σου ‘χα υποσχεθεί
πως θα σου άλλαζα ζωή,
όμως νικήθηκα στο τέλος επειδή,
βρέθηκα σ’ άλλη εποχή,
σε ξένα χέρια, σ’ άλλη γη,
μα τώρα γύρισα για σένα άνθρωπε μου.

Κρυμμένος στη σκόνη, στο βάθος νυχτώνει,
παραμονεύω για ένα δάκρυ στο φιλί,
μα στη φωνή σου κρυφή απειλή σου
δεν είναι αφύλαχτη διάβαση η ζωή.

Εγώ που σου ‘χα υποσχεθεί
πως θα σου άλλαζα ζωή,
όμως νικήθηκα στο τέλος επειδή,
βρέθηκα σ’ άλλη εποχή,
σε ξένα χέρια, σ’ άλλη γη,
μα τώρα γύρισα για σένα άνθρωπε μου.