Γυρνάω στους δρόμους με μάτια κλαμένα
διαβάτες περνάνε, γελάνε με μένα.
Γυρνάω στους δρόμους για αγάπη μιλάω
μα όλοι νομίζουν ιδέες πουλάω.

Δεν υπάρχει πια αγάπη
έχει μείνει μόνο δάκρυ,
δεν της δώσαμε αξία
και την πήραμε στ’ αστεία.

Γυρνάω σαν ξένος σε άλλον πλανήτη
που όλα τα έχει μα κάτι του λείπει.
Δικά μου τ’ αστέρια, η γη, το φεγγάρι
λίγα δεν φτάνουν, μικρή τους η χάρη.

Δεν υπάρχει πια αγάπη
έχει μείνει μόνο δάκρυ,
δεν της δώσαμε αξία
και την πήραμε στ’ αστεία.