Να 'χα δυο ντουζίνες χέρια
να παλέψω τη μιζέρια.
Να ‘χα χέρια, να ‘χα μπράτσα
να νικήσω τα στραπάτσα.

Μα με δυο χέρια πως να παλέψω
πως να νικήσω τόσα στοιχειά.
Που ξεφυτρώνει και με δαγκώνει
σε κάθε βήμα και μια οχιά.

Να 'χα δυο ντουζίνες χέρια
και είκοσι τέσσερα μαχαίρια,
μια στην πίκρα, μια στον πόνο
κι ας με δίκαζαν για φόνο.

Μα με δυο χέρια πως να παλέψω
πως να νικήσω τόσα στοιχειά.
Που ξεφυτρώνει και με δαγκώνει
σε κάθε βήμα και μια οχιά.