Δεν με νοιάζει να το κρύψω
που μπροστά σου θα υποκύψω
κι ευχαρίστως να πεθάνω
σε μια τρέλα σου επάνω.

Δεν με νοιάζει τι θα πούνε
στα επειγόντως αν με δούνε
που μπορεί να ανατινάξω
μια ζωή αν σ’ αγκαλιάσω.

Γιατί είσαι αδυναμία μου
και γι αυτό τη ζωή τη μία μου
μες στη λάβα σου την πετάω
να καώ που σ’ αγαπάω.

Δεν με νοιάζει που πηγαίνω
στα φιλιά σου όταν μπαίνω
κι ούτε εγώ δεν με μαζεύω
πλάι σου όταν αλητεύω.

Δεν με νοιάζει τι θα γίνει
κι από μένα τι θα μείνει
που μπορεί αν θα σε χάσω
τα μαρτύρια να περάσω.

Γιατί είσαι αδυναμία μου
και γι αυτό τη ζωή τη μία μου
μες στη λάβα σου την πετάω
να καώ που σ’ αγαπάω.