Τίνος το εκτροφείο;

Με λίγη τύχη ακούς σύμφωνα χρησμών
κι εσύ κρεμάς στο πλάι
φωνήεντα που σου ταιριάζουν

Εξ ουρανού οι εντολές

Περνούν τα χρόνια
κι απομακρύνονται φίλοι, λιμάνια και φιλιά
δρόμοι που χάραξες της διαδρομής σου

Αμφίβιο κορμί
στις πλάνες τ’ ουρανού και του βυθού
προσδοκώντας μες στους κινδύνους νίκη

Αρνείσαι τις πληγές σου στανικά
θάλποντας ιαματικά μεταβολές και πτώσεις
σαν το τραγούδι που διαρκεί
κι ύστερα χάνεται
σε πεντάγραμμες σκάλες της σιωπής