Εγώ ήμουν πρώτος στο χωριό στο τάι και στο κικμπόξινγκ
στην πόλη μ’ απομόνωσαν, με κάνανε γραφιά,
μα πού είναι τα ελικόπτερα και οι καταδιώξεις
περνώ απ’ το δρόμο γέρους και μαλώνω τα παιδιά.

Βρε αχ, βρε ωχ
ήμουνα ο Ράμπο στο χωριό.
Βρε ωχ, βρε αχ, τώρα σκέτο κραχ.
Βρε τάι, βρε κικ
συμπληρώνω αιτήσεις μ’ ένα μπικ.
Βρε κικ, βρε τάι
κι η ζωή περνάει

Αγάλια αγάλια γίνεται η αγουρίδα μέλι
μου λέγαν οι γιαγιάδες μου κι οι δυο με μια φωνή,
απ’ την ουρά δεν πιάνεται, παιδάκι μου, το χέλι
στο σπίτι κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί.

Και τι και πώς
έγινα του κράτους λειτουργός.
Και πώς και τι
μ’ έφαγε η στολή.
Και νι και λι
κουρεμένος πήγα για μαλλί.
Και λι και νι
κάνω υπομονή

Και νι και λι
κουρεμένος πήγα για μαλλί.
Και κικ και τάι
κι η ζωή περνάει.