Ένας ίσον κανένας, κανένας ίσον μηδέν
γιατί να μένεις μόνος σου όταν υπάρχει παρέα εδώ.
Οδός Σκουπιδουπόλεως και λουλούδι ουδέν
μα κάτι γύρω ανθίζει κι ανθίζει όταν μαζί σ’ έχω εγώ.

Έχω εγώ μαζί μου τη Τζέλα,
έχω εγώ μαζί μου τη Λέλα,
έχω εγώ μαζί μου τον Κόρνα.
Περιβόλια γίνονται οι δρόμοι
Μίκυ Μάους οι αστυνόμοι
τ’ όνομά μου κανείς δεν ξεχνά.

Ένας ίσον κανένας, έλα μαζί μας κι εσύ
γιατί να μένεις μόνος σου όταν υπάρχουμ’ οι τρεις μας εδώ.
Σκηνή θα γίνει ο δρόμος κι εκεί θα ζούμε μαζί
κι αν κάτι σε τρομάξει, θα έρθω και θα το διώξω εγώ.

Γιατί έχω μαζί μου τη Τζέλα,
έχω εγώ μαζί μου τη Λέλα,
έχω εγώ μαζί μου τον Κόρνα.
Και τα σύννεφα είναι μπαμπάκι
κι από σοκολάτα οι δράκοι,
το σκοτάδι τη μέρα γεννά.