Σε μια άλλη χώρα πολύ μακριά από δω
τα νερά, ταραγμένα κυλούν.
Δεν έχει χρώμα ούτε χαράς ρυθμό
μια σκιά έχει κρύψει το φως.

Δεν έχει όρια, δεν έχει ευθύνη,
μόνο ένα τρόμο γι’ αυτό.
Δεν έχει αγάπη, ούτε γαλήνη,
μόνο σκοτάδι γι’ αυτό.
Ήρθα κι εγώ στον όρμο αυτό,
μπροστά σας για να συστηθώ.

Είμαι η Μαντάμ Χειλού, σχεδιαστής σχεδίων
για όσους δεν μπορούν, να ζουν εκτός ορίων.
Για όσους δεν έχουν πια, καθόλου φαντασία
σκαλίζω σχέδια και μπαίνω στην ουσία.

Είμαι η Μαντάμ Χειλού, και ήρθα να προλάβω
μα μη συμβεί σε σας, άλλο κακό μεγάλο.

Απ’ τη Βεγγάλη είμαι μια ξένη εδώ
κάπως δειλά με κοιτούν κι απορούν.
Μα έχω μεγάλη την αγκαλιά μου εγώ
μια μητέρα γι’ αυτούς να σωθούν.

Από το λάθος, από τη λήθη,
από το φόβο γι’ αυτό.
Χωρίς αγάπη, χωρίς ειρήνη,
έχει σκοτάδι γι’ αυτό.
Ήρθα κι εγώ στον όρμο αυτό,
Μαντάμ Χειλού να συστηθώ.