Μέσα μου μαίνεται φωτιά
και πώς να τη δαμάσω
άμα δε σ’ αγκαλιάσω

Σε ποιάν ανάσα μου βαθειά
να βάλω τον καημό μου
την πίκρα τον θυμό μου

Και πώς μπορώ να βολευτώ
και πώς να ησυχάσω
χωρίς να σε κοιτάζω

Και ποια χαρά να ονειρευτώ
ποια μάχη να κερδίσω
χωρίς να σε φιλήσω

Βαστώ μια κούπα με κρασί
ζεστό και μυρωδάτο
το δάκρυ μου στον πάτο

Στο χώμα χύνω τη μισή
κέρασμα στην ψυχή μου
και η μισή δική μου