Τις νύχτες κλαις
μα των ματιών σου οι πηγές είναι κρυφές
είναι αλμυρό
θολό νερό και πώς να πιω

Αγάπη θες
μα κάπου χάνονται οι φωνές μέσα στο χθες
και πώς να ‘ρθώ
που το φεγγάρι είναι μισό