Πράγματα που σε θυμίζουν
Σαν σκιές ξανά με αγγίζουν
Σαν σκιές ξανά μ’ ακολουθούν
Σκέψεις που με βασανίζουν
Το δωμάτιο γεμίζουν
Και αυτό το βράδυ με πονούν

Κι η ψυχή μου όλο χαλάσματα
Κι εγώ να κλαίω μέσα στα σκεπάσματα
Σ’ όλη μου τη ζωή

Θα σ’ αγαπάω, θα σου μιλάω σαν να είσαι εδώ κοντά
Θα σε αγγίζω, θα σε μυρίζω μέσα στα ρούχα μου ξανά
Γυαλιά και χώμα, χαμένο σώμα κι εγώ να ψάχνω μια ζωή φωτιά
Και κρύο κι αντίο στα ξαφνικά
Ένα πρωί συντρίμμια η ζωή μου τελικά

Στο μυαλό μου σ’ έχω πάλι
Να μ’ αγγίζεις μ’ ένα χάδι
Και να μου γελάς στα ξαφνικά
Προσπαθώ να ξαναχτίσω
Είπα πως θα προσπαθήσω
Δύναμη δεν έχω τελικά