Θέλω να φύγω σαν το στρατιώτη
που άδικα μένει στη σκοπιά,
για μια πατρίδα μαύρη μου νιότη
που υπάρχει μόνο στα χαρτιά.

Η εποχή μου τσαλακωμένη
και ο Χριστός μου στα καρφιά,
πάλι κι απόψε με περιμένει
να του κρατήσω συντροφιά.

Άλλοι πιωμένοι κι άλλοι φτιαγμένοι
πάνε τρικλίζοντας μπροστά
και η αγάπη πόρτα κλεισμένη
να την ανοίξουμε ζητά.

Η εποχή μου τσαλακωμένη
και ο Χριστός μου στα καρφιά,
πάλι κι απόψε με περιμένει
να του κρατήσω συντροφιά.