Βαφτίστηκε Μαγδαληνή
κι ένα μικρό Χριστό τατού
χτύπησε στο βυζί της,
έρωτας η κρυφή φωνή
από την προηγούμενη ζωή της.

Γεννήθηκε μελαχρινή,
έτρεχε μες στα αρχαία στενά
και ζήταγε εκείνον
κι όταν κοιμότανε γυμνή
μοσχοβολούσε η κάμαρα των κρίνων.

Ανέβαινε στον ουρανό κρυφά
τις νύχτες στ’ όνειρό της ως το χάραμα.
Ξυπνούσε και στα χέρια της σφιχτά
κρατούσε ένα μπουκάλι δάκρυα και άρωμα.

Βαφτίστηκε Μαγδαληνή,
έπινε κόκκινο κρασί,
οίνον με τρίμματα άρτου,
έρωτας η κρυφή φωνή
μέσ’ από μία ποίηση θανάτου.

Γεννήθηκε μελαχρινή,
έβαψε τα μαλλιά ξανθά
και φόρεσε καπέλο,
πήγε και δήλωσε κοινή
στο πιο κοντά στο σπίτι της μπορδέλο.

Ανέβαινε στον ουρανό κρυφά
τις νύχτες στ’ όνειρό της ως το χάραμα.
Ξυπνούσε και στα χέρια της σφιχτά
κρατούσε ένα μπουκάλι δάκρυα και άρωμα.