Τσιγγάνε σπάσε το βιολί
και πέτα το δοξάρι
κι έλα να ζήσουμε μαζί
γλυκό μου παλικάρι.

Εγώ ποτέ δεν θ’ αρνηθώ
τη γύφτικη γενιά μου
και η τσιγγάνα π’ αγαπώ
δεν βγαίνει απ’ την καρδιά μου.

Τσιγγάνε μου λησμόνησε
της γύφτισσας τα μάτια
κι έλα να ζήσουμε μαζί
σ’ ολόχρυσα παλάτια.

Τα πλούτη τα περιφρονώ
δεν έχουνε χαΐρι
μου φτάνει αυτή που αγαπώ
κι ένα φτωχό τσαντίρι.

Τσιγγάνε μου τη μοίρα σου
γιατί δεν την αρνιέσαι
μα θέλεις πάντα να γυρνάς
και να περιπλανιέσαι.

Η μοίρα μου το έγραψε
ποτέ να μη στεριώνω
μα έτσι διώχνω τους καημούς
και σβήνω κάθε πόνο.