Με κυριεύει μια παράξενη σιωπή
κι είναι τα χείλη μου απόψε κλειδωμένα
μου λες η αγάπη πως δεν είναι αρκετή
έχει αλλάξει αυτό που νιώθεις πια για μένα.

Μην πας πουθενά,
σε θέλω δικιά μου και μόνο
γκρεμίζει η αγάπη βουνά
και πίσω γυρίζει τον χρόνο.

Γιατί, τέτοια λόγια σκληρά μεταξύ μας,
γιατί, να χαλάμε έτσι απλά την ζωή μας;
Γιατί, για μια κακιά στιγμή
γιατί να με βλέπεις σαν να είμαι εχθρός σου,
γιατί να νικάει ο εγωισμός σου;
Γιατί; Εσύ γεννήθηκες για να ‘μαστε μαζί.

Με κυριεύει μια παράξενη σιωπή
και από όσα είχα να σου πω δεν βγαίνει λέξη,
μόνο εσένα είχε η καρδιά μου εμπιστευτεί
και τη φυγή σου δε μπορεί να τη πιστέψει.

Μην πας πουθενά,
σε θέλω για πάντα δικιά μου
περάσαμε βράχια πολλά
μα φτάσαμε πια στη στεριά μου.

Γιατί, τέτοια λόγια σκληρά μεταξύ μας,
γιατί, να χαλάμε έτσι απλά την ζωή μας;
Γιατί, για μια κακιά στιγμή
γιατί να με βλέπεις σαν να είμαι εχθρός σου,
γιατί να νικάει ο εγωισμός σου;
Γιατί; Εσύ γεννήθηκες για να ‘μαστε μαζί.