Ώρες μες στο σταθμό
πίκρα στο χωρισμό
σε καρτερώ να ‘ρθεις
ξανά να μη χαθείς.

Καρδιοχτύπι και τόση λύπη
με λαχτάρα μακριά κοιτώ
και το τραίνο αργεί κι αυτό.

Αργεί κάποιο τραίνο
φεύγει η ζωή
μήπως άραγε δεν θα ‘ρθει,
τέτοιον πόνο ποιος τον μπορεί.

Αργεί κάποιο τραίνο
που με ξεχνά
κι είναι ο χρόνος που δεν περνά,
αγωνία με τυραννά.

Ώρες μες στο σταθμό
καημός σένα καλεί
και κάποια προσμονή
για αγάπη αληθινή.

Καρδιοχτύπι και τόση λύπη
και το τραίνο αργεί κι αυτό
μου ‘λειψες, σ’ αναζητώ.

Αργεί κάποιο τραίνο
φεύγει η ζωή
μήπως άραγε δεν θα ‘ρθει,
τέτοιον πόνο ποιος τον μπορεί.

Αργεί κάποιο τραίνο
που με ξεχνά
κι είναι ο χρόνος που δεν περνά,
αγωνία με τυραννά.