|
Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Χρήστος Σαντικάι
Υπάρχει μια σκιά που δίπλα σου μένει
δεν σου μιλά, δεν ακούει, δεν ρωτά
μα είναι πάντα πιστή.
Και σταθερά πότε σαν φίλη πότε σαν ξένη
παίρνει τη θέση αυτού που ποτέ
δεν θα ‘ρθει να σε βρει.
Negrita sombra
Fiel y traidora
Vive dentro de mi
Y me hyere sin verguenza
No tiene tierra ni tiene paisajes
Esta matando lentamente mi alegria
Αυτό που πάντα λείπει
δεν είναι ιδέα ούτε άνθρωπος, δεν είναι αυτό,
γεννάει βαθιά την λύπη,
γεννάει κι αυτό το ανίκητο κενό.
Son todos los sonidos
todas las melodias de una gran mujer
Son todos los caminos
que me llevaron a atreverme a sonar
Είναι η σκιά που πάντα δίπλα σου θα ‘ναι
μέσα στο στήθος να πλέκει φωλιά
και τραγούδι γλυκό.
Να λέει γι αυτούς που τώρα δεν τραγουδάνε
και ζωγραφίζουν χαμόγελα αχνά
σ’ ένα βλέμμα υγρό.
Son todas las pinturas
De aquellos que ya nunca cantaran
Son todos los anhelos
Por un vida que ya nunca volvera
Son todos los sonidos
todas las melodias de una gran mujer
Son todos los caminos
que me llevaron a atreverme a sonar
Αυτό που πάντα λείπει
δεν είναι ιδέα ούτε άνθρωπος δεν είναι αυτό.
Son todos los anhelos
γεννάει κι αυτό το ανίκητο κενό
Son todos los sonidos
todas las melodias de una gran mujer
Son todos los caminos
Άρχισε να ’χει σώμα, από καιρό.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 2004 Σχόλια: 1 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|