Σαν άνεμος θα κατεβώ στη ψυχή σου,
στη λύπη σου, στην ερημιά
και θα φιλήσω τρυφερά
τις πέτρες της και τα χαλίκια.

Θα κολυμπήσω ένα χρυσόψαρο
στη λίμνη της χαράς σου
κι όταν στερέψει θα πνιγώ
μες στον πικρό αέρα.
Θα κόψω το θα στα δυο
σαν μήλο γινωμένο.

Θα πάρω εγώ το θάνατο,
για σένα αφήνω
αγάπη μου την αθανασία
για σένα αφήνω.

Σαν άνεμος
θα κατεβώ στη ψυχή σου.