Με πήρες απ’ το σπίτι μου ένα βράδυ
μου έταξες πως θα με παντρευτείς,
κατήντησα με σένα πια ρημάδι
και βρίσκομαι μαζί σου όπου βρεθείς.

Το πίστεψα πως μ’ είχες αγαπήσει
κι αψήφησα του κόσμου τη ντροπή,
μα του σπιτιού μου η πόρτα έχει κλείσει
και ζούμε πια παράνομα μαζί.

Κατέστρεψα το μέλλον μου για σένα
μα δεν μπορώ να φύγω είναι αργά,
πληρώνω τα δικά σου τα σπασμένα
και είμαι σαν πουλί δίχως φτερά.

Το πίστεψα πως μ’ είχες αγαπήσει
κι αψήφησα του κόσμου τη ντροπή,
μα του σπιτιού μου η πόρτα έχει κλείσει
και ζούμε πια παράνομα μαζί.