Μελλοθάνατος ο δόλιος
στο κρεβάτι ξαγρυπνώ,
λιώνω σβήνω, σβήνω σαν κεράκι
και το χάρο καρτερώ.

Σαν θα πεθάνω
ποιός θα με κλάψει
και ποιός στον τάφο μου
κερί θ' ανάψει.

Ένα έρημο πουλάκι
έχω μείνει στη ζωή,
από φτώχεια, φτώχεια και ορφάνια
και τρανή καταστροφή.

Σαν θα πεθάνω
ποιός θα με κλάψει
και ποιός στον τάφο μου
κερί θ' ανάψει.

Μια γυναίκα είχα αγαπήσει
μ’ εγκατέλειψε κι αυτή,
τέτοιος είναι, είναι πια ο κόσμος
που κανείς να μην τον ζει.

Σαν θα πεθάνω
ποιός θα με κλάψει
και ποιός στον τάφο μου
κερί θ' ανάψει.