Να μην έχω τσιγάρα να πιω,
να ‘ναι άδειο απ’ αλκοόλ το γυαλί,
να μου φεύγεις κι εσύ π’ αγαπώ
πάει πολύ.

Να μη βρίσκω ένα φίλο να πω
όσα λένε οι άντρες συχνά,
να νομίζω πως έφτασα πια
στο πουθενά.

Και να σ' έχω απέναντι μου
με τα μάτια σκυμμένα,
να μετράς πόσα λάθη
έχω κάνει για σένα.

Να μην ξέρω που θέλεις να πας
και να νοιάζομαι τι θα γενείς,
να το νιώθω πως δεν μ’ αγαπάς,
πως μπορείς.

Στον καθρέφτη δυο βάζεις κραγιόν
και αλλάζεις σελίδα ζωής
και σωπαίνεις, σωπαίνεις λοιπόν,
πως μπορείς.

Και να σ' έχω απέναντι μου
με τα μάτια σκυμμένα,
να μετράς πόσα λάθη
έχω κάνει για σένα.