Ένα σπίτι αδειανό, δίχως ρεύμα νερό
Έχει μείνει η καρδιά μου
Δεν υπάρχω δε ζω, αφού δεν είσαι εδώ
Τώρα καίω τα όνειρά μου

Σκίζω τα γράμματα, φωτογραφίες
Τις αναμνήσεις, την κάθε στιγμή
Σβήνω τα κόμματα,,, βάζω τελείες...
Φτάνω στα άκρα, μαζί σου γιατί...

Ενοικιάζεται, ενοικιάζεται
Η καρδιά μου για να μην πονάει
Ενοικιάζεται, ενοικιάζεται
Και σε εσένα ξανά δε γυρνάει

Ενοικιάζεται, ενοικιάζεται
Σε τιμή ευκαιρίας σου λέω
Κι αν λυπάσαι είν' αργά δε χρειάζεται
Ενοικιάζεται

Ένα σπίτι αδειανό, με αράχνες σορό
Και με σκόνη στην ψυχή μου
Δεν υπάρχω δε ζω, στη σκιά μου μιλώ
Καταρρέει το κορμί μου

Σκίζω τα γράμματα, φωτογραφίες
Τις αναμνήσεις, την κάθε στιγμή
Σβήνω τα κόμματα,,, βάζω τελείες...
Φτάνω στα άκρα, μαζί σου γιατί...