Έχεις μπροστά σου μία ώρα,
δύο ποτήρια και χατίρια που σου έκανα πολλά
κι απέναντι μου μια εκκρεμότητα,
που είτε θες, η όχι, πρέπει να τελειώνει πια.

Αγάπησε με αν τολμάς, στο ξαναείπα,
έστω για μια νύχτα, αν τολμάς.
Σαν ρούχο σου να με φοράς
και σαν συνήθεια
κι όπου βλέπω να κοιτάς.

Κάνε κάτι να μην έρθει άλλη τέτοια μέρα,
που θα φύγεις σαν τον κλέφτη κι ούτε καλημέρα.
στη μεριά σου να ξυπνάω και να είναι άδεια
και να μ’ αγαπάς με διακοπές, για κάποια βράδια.

Κάνε κάτι και να θέλω, δεν αντέχω άλλο,
έχω πρόβλημα με μας κι είναι πολύ μεγάλο.
Ήμουν μόνη και με ‘σένα, πάλι μόνη είμαι,
Η τ’ αφήνουμε η μαζί μου , Η για πάντα μείνε.

Έχεις μπροστά σου μια ανηφόρα,
ν’ αποφασίσεις, τι θα πάρεις τι θ’ αφήσεις τελικά
κι απέναντι μου μια εκκρεμότητα,
που είτε θες, η όχι, πρέπει να τελειώνει πια.