Δε σε θέλω πια φύγε, φύγε, φύγε
πάρε τα κλειδιά και τ’ αμάξι μου,
φόρτωσε η καρδιά όσο πήγε, πήγε
σκίζει η σκοτεινιά το μετάξι μου.

Θα πάρω το βεσπάκι μου και τ’ αδιάβροχο μου
να πάω να δω την πόλη απ’ το Λυκαβηττό.
Να βρω κι εγώ παιδάκι μου, να βρω τον εαυτό μου,
αυτόν που απόψε μ’ έβαλε να σ’ αποχωριστώ.
Δε σε θέλω πια φύγε, φύγε, φύγε
πάρε τα κλειδιά και τ’ αμάξι μου.

Όλα τελειώνουν απόψε
μ’ έπιασε λύπη βαριά
τράβα κι εσύ τώρα κόψε
τριαντάφυλλα απ’ άλλη καρδιά.
Δε σε θέλω πια φύγε, φύγε, φύγε
πάρε τα κλειδιά και τ’ αμάξι μου.

Δεν σε θέλω πια ήσουνα τ’ αγκάθι
χώθηκες βαθιά, μου ‘κάνες πληγή,
φόρτωσε όπου θες τα δικά μου λάθη
άσε την καρδιά να αιμορραγεί.

Θα πάρω το βεσπάκι μου και το αδιάβροχο μου
να πάω να ανασάνω να βρω να μοιραστώ.
Να σβήσω στο τασάκι μου εσένα το δεσμό μου
εσένα που με σταύρωσες σαν τον Ιησού Χριστό.
Δε σε θέλω πια φύγε, φύγε, φύγε
πάρε τα κλειδιά και τ’ αμάξι μου.

Όλα τελειώνουν απόψε
μ’ έπιασε λύπη βαριά
τράβα κι εσύ τώρα κόψε
τριαντάφυλλα απ’ άλλη καρδιά.
Δε σε θέλω πια φύγε, φύγε, φύγε
καληνύχτα γεια.