Μου ‘δωσες το δικαίωμα
εσύ να σ’ αγαπήσω
να φτιάξω χίλια όνειρα
μαζί σου πως θα ζήσω.

Μα λίγος πέρασε καιρός
και ένιωσα ποια είσαι
φαρμάκι έχεις στα φιλιά
και προίκα σου τις πίκρες.

Γεννήθηκες για το κακό
και την καταστροφή,
τη συμφορά για σύντροφο,
το μίσος στην ψυχή.

Μου ‘δωσες δηλητήριο
εσύ με τα φιλιά σου
και ψέμα είχες πάντοτε
στην όμορφη ματιά σου.

Μα τώρα σ’ ένιωσα καλά
και πια δεν σ’ αγαπάω
πάρε λοιπόν το δρόμο σου
κι εγώ για αλλού τραβάω.

Γεννήθηκες για το κακό
και την καταστροφή,
τη συμφορά για σύντροφο,
το μίσος στην ψυχή.