Φίλε που ‘σουνα χαμένος
από τα παλιά γυρνάς
όλο πόνους φορτωμένος
και την πόρτα μου χτυπά.

Φίλε σ’ είχαμε παρέα
μέρα νύχτα εγώ κι αυτή
κι όταν έχασα εκείνη
έφυγες μετά κι εσύ.

Πες μου, μίλα μου για εκείνη
που η καρδιά μου δεν ξεχνά
μήπως έμαθες τι κάνει
μήπως ξέρεις πως περνά.

Φίλε σ’ είχαμε παρέα
μέρα νύχτα εγώ κι αυτή
κι όταν έχασα εκείνη
έφυγες μετά κι εσύ.