Εγώ θα κάψω το σταυρό να ζεσταθώ
το ξύδι μόνος μου θα πιω να ξεδιψάσω,
για το φιλί μου ακριβά θα πληρωθώ
θα ‘ρθω τα πόδια σου να πλύνω κι ας σε χάσω.

Μέσα στο πλήθος θα γυρίζω μοναχός
μαχαίρι έδωσα, μαχαίρι και θα λάβω,
με τόσες κάμερες ποιος δείπνος μυστικός
σκυφτός τελώνης στη σειρά να μεταλάβω.

Χρόνια το σώμα σου το ντύνω με φιλιά
εγώ δεν ήμουνα στρατιώτης του Πιλάτου
κι απ’ το σεντόνι σου θα φτιάξω τη θηλιά
όποιος αγάπησε εβρήκε το μπελά του.

Γέρος Ηρώδης ξαγρυπνά στη Βηθλεέμ
κι όμως δεν μπόρεσα μια νύχτα να σε κρύψω,
μ’ ένα ζεϊμπέκικο αργό σαν τεριρέμ
στον Επιτάφιο δε χόρεψα να ζήσω.

Κι εγώ που είμαι εδώ στην Τίρυνθα ληστής
κι έχω ισόβια τα όνειρα καμένα,
στις αμαρτίες μου γλυκά θα ζαλιστείς
ούτε ψυχούλα δεν θα κλάψει πια για μένα.

Μέσα στο πλήθος θα γυρίζω μοναχός
μαχαίρι έδωσα, μαχαίρι και θα λάβω,
με τόσες κάμερες ποιος δείπνος μυστικός
σκυφτός τελώνης στη σειρά να μεταλάβω.