Αφού ο δρόμος ο δικός μου σε τρομάζει
γύρισε πίσω κι ας τραβήξω μοναχός.
Έχεις δικαίωμα να φύγεις δεν πειράζει
κι άσε τις μπόρες να με δέρνουν συνεχώς.

Είναι η μοίρα
που ορίζει, που διατάζει
ας χωριστούμε
τι να γίνει δεν πειράζει.

Με δίχως πλούτη η ζωή μου με δικάζει
στο μεροκάματο να τρέχω διαρκώς.
Και την αγάπη μου κι εκείνη την κουράζει
είναι αμάρτημα, κατάρα ο φτωχός.

Είναι η μοίρα
που ορίζει, που διατάζει
ας χωριστούμε
τι να γίνει δεν πειράζει.