Ξύπνησα απόψε και για μια μικρή στιγμή
Είχα ξεχάσει πως δεν είμαστε, δεν είμαστε μαζί
Κι αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα και μόνο
Παγώσαν στο δωμάτιο το χρόνο

Όμως όταν άνοιξα τα μάτια στο σκοτάδι
Έβλεπα μόνο της καρδιάς μου, της καρδιάς μου το σημάδι
Πληγή που έκλεισε κι ας μ έκανες να φύγω
Μα καίει από μέσα λίγο λίγο

Ένα απ’ τα χίλια κομμάτια που έγινα ακόμα σ αγαπάει
Ένα απ’ τα χίλια κομμάτια που έγινα απόψε είναι εδώ
Μα πιο πολύ αυτό που με πονάει
Το τελευταίο μας φιλί που δε θυμάμαι
Γιατί δεν ήξερα το τελευταίο πως θα ‘ναι

Τώρα περιμένοντας τη νύχτα να περάσει
Κρύβομαι μέσα στο μυαλό μου, το μυαλό μου που έχω χάσει
Και αφού ποτέ ξανά δεν θα ‘ρθεις να μου δώσεις δυο φιλιά
Παρακαλάω να ξημερώσει για να πάω στη δουλειά

Ένα απ’ τα χίλια κομμάτια που έγινα ακόμα σ αγαπάει
Ένα απ’ τα χίλια κομμάτια που έγινα απόψε είναι εδώ
Μα πιο πολύ αυτό που με πονάει
Το τελευταίο μας φιλί που δε θυμάμαι
Γιατί δεν ήξερα το τελευταίο πως θα ‘ναι