Δε σ’ αφήνω, δε σε δίνω, δεν σε χάνω, δεν,
απ’ την γη μέχρι τα αστέρια και από το ένα ως το μηδέν,
ότι ζω το αποθεώνω και ότι γίνομαι το ζω
αρκεί να έχω δίπλα εσένα να κοιτάω σαν ουρανό.

Στην πιο δύσκολη ώρα, της πιο δύσκολης μέρας
εγώ θέλω από το χέρι τρυφερά να με κρατάς.
Στα πιο δύσκολα χρόνια του πιο δύσκολου κόσμου
εγώ θα ’μαι εντάξει αν εσύ μ’ αγαπάς.

Μη με διώχνεις, μη μου φεύγεις, μη μακραίνεις, μη,
όλα είναι ένας αιώνας κι όλα είναι μια στιγμή
και θα ανέβω και θα πέσω και θα βγω ξανά μπροστά
αρκεί μέσα απ’ την ματιά σου η ζωή να με κοιτά.

Στην πιο δύσκολη ώρα, της πιο δύσκολης μέρας
εγώ θέλω από το χέρι τρυφερά να με κρατάς.
Στα πιο δύσκολα χρόνια του πιο δύσκολου κόσμου
εγώ θα ’μαι εντάξει αν εσύ μ’ αγαπάς.