Από παιδί θυμάμαι
σε ομάδες μας χωρίζαν
“προσέξτε τους κανόνες!”
και την αρχή σφυρίζαν.

Δεν ήθελες στο τέλος
να είσαι ο χαμένος,
γι’ αυτό μες το παιχνίδι
ο φίλος ήταν ξένος.

Δε θέλω αντίπαλό μου
κι ας είναι για καλό μου.

Μα τώρα δε χωρίζω
τις νίκες απ’ τις ήττες,
παιχνίδι άλλο δε θέλω,
το ήξερες, μα ήρθες.

Δε θέλω αντίπαλό μου
κι ας είναι για καλό μου.