Βρε για μόλα η ζωή
κι ο κόσμος έγια λέσα
νοίκι, τηλέφωνο και φως αμάν, αμάν
μ’ έβαλαν σόλο μέσα.

Ακρίβεια εδώ, καπέλο εκεί
κι εμείς φακές την Κυριακή.

Και στην καλή γυναίκα μου
που θέλω και δεν θέλω
κάθε πρωί στα ψώνια της αμάν, αμάν
πέφτει κι ένα καπέλο.

Ακρίβεια εδώ, καπέλο εκεί
κι εμείς φακές την Κυριακή.

Άλα, ψηλά το κεφάλι φτώχια.

Βρε για μόλα η ζωή
κι ο κόσμος έγια λέσα
τα χασαπιά μας χάσανε αμάν, αμάν
απ’ έξω κι από μέσα.

Ακρίβεια εδώ, καπέλο εκεί
κι εμείς φακές την Κυριακή.