Πώς παγώσαν οι ώρες στ’ ακριβά τα ρολόγια,
πώς μου βγαίνουν οι λέξεις θλιβερά μοιρολόγια.

Μα τι άλλο να βγει απ’ αυτή την ψυχή
κι απ’ αυτή την καρδιά τη θλιμμένη
που νομίζει θα ’ρθεις, που νομίζει θα ’ρθεις
που νομίζει θα ’ρθεις και περιμένει.

Πώς παγώσαν και γίναν οι στιγμές τυραννία
και τα λόγια δεν έχουν τώρα πια σημασία.

Μα τι άλλο να βγει απ’ αυτή την ψυχή
κι απ’ αυτή την καρδιά τη θλιμμένη
που νομίζει θα ’ρθεις, που νομίζει θα ’ρθεις
που νομίζει θα ’ρθεις και περιμένει

Πώς παγώσαν οι ώρες στ’ ακριβά τα ρολόγια,
πώς βγαίνουν οι λέξεις, πώς βγαίνουν οι λέξεις
θλιβερά μοιρολόγια.