Τη σκάλα του σπιτιού
Πια δεν την ανεβαίνω
Σταματάω στη μέση

Κάθομαι να βλέπω
Τα μυρμήγκια που ανεβοκατεβαίνουν
Το σαράκι που κρύβεται στα σκαλοπάτια
Τα σύννεφα που μπαινοβγαίνουν

Το αεράκι που μου χαϊδεύει τα μαλλιά
Στέλνει τη μνήμη
Στα αζήτητα
Και δε θυμάμαι
Τι νούμερο παπούτσια
Φόραγες
Για να ταιριάζω τις πατημασιές
Της σκόνης
Στα πόδια σου