Δεν ξέρω πώς να σου το εξηγήσω
δεν ξέρω πώς να σου το πω.
Τι είναι αυτό όταν στα μάτια σε κοιτώ
με κάνει και δακρύζω.

Και πως άφησα τα χρόνια να περάσουν
και πως πίστεψα στα λόγια κι ότι θα φτάσουν.

Αχ, αγάπη μου,
αχ, εσύ είσαι η αναπνοή,
πόσο μου έλειψε η ζωή
που δεν ζήσαμε μαζί,
πόσο σκληρό θα είναι
δε θα γεράσουμε μαζί.

Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος χρόνος
δεν ξέρω αν θέλεις κι εσύ
να μ’ αγαπάς και ν’ αλλάζουν οι εποχές
στα χέρια μου να ξαναρχίζεις.

Και πως άφησα τις μέρες να βραδιάσουν
και τα λόγια τις καρδιές να αιφνιδιάσουν.

Αχ, αγάπη μου,
αχ, εσύ είσαι η αναπνοή,
πόσο μου έλειψε η ζωή
που δεν ζήσαμε μαζί,
πόσο σκληρό θα είναι
δε θα γεράσουμε μαζί.