Ο έρωτας δεν είναι λεωφορείο
ν’ ανεβαίνει όποιος γουστάρει
δεν είναι παπούτσια πεζοπορίας
να σκαρφαλώνεις στον ουρανό.

Είναι η άφιξη του ασώτου
μέσα στα άγρια μεσάνυχτα
γιατί νόμιζε πως εδώ έχει ζωή
μα όταν κατάλαβε το λάθος του
μεράκλωσε για τα καλά και χικ
κατέβασε όλο τον Ευφράτη.

Τουλάχιστον έτσι νομίζω
γιατί υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις
π.χ. ο έρωτας με το ψαλίδι
που κόβει σύρριζα τη θάλασσα
μιλάμε για σκέτη αποβλάκωση.

Θέλει αίμα και ζόρικη αγκαλιά
ειδάλλως ακυρώνεσαι, μεγάλε
είναι κι ασύμφορο να ξεπουλιέσαι
για μια ξεβράκωτη πανσέληνο.