Οι ιδέες μου επικρέμανται από τη σκεπή

σα, μουσκεμένες γάτες στολισμένες με λευκές κορδέλες

τινάζονται και στέλνουν σήμα στα καλώδια

για το τέλος που θα έρθει σαν αφρισμένο

κύμα στον αέρα για να το βλέπουν όλοι

όπως το σεντόνι πάνω από τη θάλασσα

που κόβει την επικοινωνία με τον ήλιο

μόνο στις τηλεφωνικές γραμμές

και εμποδίζει την ανάμειξη με τη βροχή

φυλαγμένη σε δοχεία υψηλής περιεκτικότητας με δυστυχία

και που σε μια νύχτα ορθώνει βράχια στην παραλία

και σηκώνεται και πείθει ακροατήρια

η μηχανή για το χειροκρότημα βρίσκεται στο βάθος