Αν δεν ξαναγεννηθώ κάπου στο άπειρο,
μην φοβηθείς πως ξερός θα είναι ο χρόνος δίχως τέλος
κι ο άπληστος θα γυρεύει μόνο απουσίες.
Θα σμίξουμε οι δυο μας
σ’ ένα φιλί ζωής,
θα ζήσουμε για πάντα στο αιώνιο κλειστό των ματιών.
Θα υπάρχουμε ανάπηροι,
αλλά τουλάχιστον,
αρτιμελείς,
σε μια βαλσαμωμένη λήθη.