Κυλάει ο καιρός φέρνει βροχή
Κι ένας βοριάς φυσάει αλήτης
Του χωρισμού μας η στιγμή
Κάτω από φώτα κίτρινα με βρίσκει

Ρουφώ και σπρώχνω τον καπνό
Στον ουρανό σχήμα να κάνει
Και να θυμάσαι αγάπη μου
Όποιος στον έρωτα πονά δε χάνει

Κύκλους κύκλους
Η ζωή μας κάνει
Κύκλους κάνει και δε σταματά

Τη νύχτα παίρνω αγκαλιά
Και με κυκλώνει μαύρο δίχτυ
Κι είναι του κόσμου που κυλά
Αβάσταχτο το σιωπηλό ξενύχτι

Άραγε τι να φταίει, ποιος
Αν στη ζωή χαρά και λύπη
Κάνουνε κύκλους συνεχώς
Μα πάντα κάτι τελικά μας λείπει