|
Στίχοι: Τίτος Πατρίκιος
Μουσική: Αμελοποίητα
Ω, τα μαλλιά σου…
καθώς τα χτένιζες, άπλωνε γύρω μας
ένα δασάκι λεμονιές.
Λέγαμε: «Τι τα θέλει αυτά, μέσα στις πέτρες
και τ΄αλάτι που σφίγγεται η ζωή μας.»
Όμως κρυφά σ΄ευγνωμονούσαμε.
Και τράβαγε η ματιά μας νικημένη
του λαιμού σου την απρόσιτη ανηφοριά
ώσπου χανότανε στα φωτεινά μαλλιά σου.
Κι όταν το βράδυ ανάβλυζαν απ΄το λευκό σου μαξιλάρι
και πλημμυρίζαν τους γυμνούς σου ώμους
εμείς το νιώθαμε
από τη μοναξιά μας που λιγόστευε.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 407 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|