Είν’ οι φιλίες μας καθρέφτες
Βλέπεις για λίγο μέσα τους
Το πρόσωπό σου:
μια εγκαρδιότητα, ένα τραγούδι
μια εξομολόγηση
ένα «εγώ» πολλαπλασιασμένο
Κι ύστερα πάλι τίποτα:
Μόνος με τον πικρό εαυτό σου.

Έχει πολύ δρόμο κι απαντοχή
Κράτα δυνάμεις για την έξοδο.