Πιο εύκολο είναι να μη ζεις. Απ’ τα ερπετά
φοβούνται όσα έχουν στο σώμα αίμα καυτό.
Σχοινί ο θάνατος στον τράχηλο σφιχτό,
όλα τα χρόνια μας εφήμερα, πλαστά.

Κάποτ’ ελπίζω κι ονειρεύομαι κλεφτά
έν’ άλλο κόσμο, πέρ’ απ'’ ό, τ’ είναι φθαρτό.
Αχ και ν’ αλήθευε ζεστά τ’ όνειρο αυτό,
να φώτιζε ήλιος, παραμύθια που σκιρτά.

Πιο εύκολο είναι να μη ζεις. Και μοναχά
όποιος σα μύλος ροκανίζει τον καιρό,
σε μι’ αναχώρηση μπροστά λιποψυχά.

Σώματα πρόσχαρα και σβέλτα σε νερό.
Είδωλα πλέουνε σε πέλαγα ρηχά.
Μ’ απ’ το να ζεις, βρίσκω το θάνατο σκληρό.


Μετάφραση: Κώστας Ασημακόπουλος.