Ποιος λέκιασε τα πέπλα της Αυθορμησίας…
ανάμεσα στα πέταλα του ανέμου ισορροπούσε.
Αχός μικρόψυχος ξάφνου
κυμάτισε με παφλασμό σημαίας·
στο όνομα του χρόνου σέρνοντας
της αθώας ροπής τα βέλη προς τα κάτω
έκανε να κατηφορίσουν τα ρεύματα
ορθώνοντας τα μαύρα του τα χέρια
που άγγιξαν το δικό της τον ιριδισμό...