Στόλισε με ανθούς της άνοιξης
τα ξέπλεκα μαλλιά σου!
Βάλε το όμορφο λευκό σου φόρεμα'
στο ωραίο κορμί σου φόρεσε
των άγριων λουλουδιών τις μυρουδιές...
κι έλα ν’ αδράξουμε
τη φεγγαρόλουστη νύχτα!
Να πιούμε διψασμένοι
τους χυμούς της άνοιξης,
που απλόχερα
μετάγγισε πάνω μας...
Κάνε με νύχτα και γίνε τ’ άστρα μου!
να σε πίνω ως την αυγή
και το ξημέρωμα
να μας βρει ακόμη διψασμένους...